Uran jest jedną z najsłabiej zbadanych planet w naszym Układzie Słonecznym. Jest bardzo odległa, krąży około 1,8 miliarda mil od Słońca (przez NASA) i bardzo niewiele statków kosmicznych kiedykolwiek odwiedziło tę planetę – ostatnim sztucznym gościem na planecie był Voyager 2, który mijał planetę na swojej drodze Powrót z Układu Słonecznego w 1986 roku.

Jednak nadal możemy obserwować Urana za pomocą instrumentów takich jak Kosmiczny Teleskop Hubble’a, a z tych obserwacji wiemy, że planeta jest lodowym olbrzymem złożonym głównie z lodowej materii i ma atmosferę. Posiada również 27 znanych księżyców i pierścieni – chociaż są one ledwo widoczne z wyjątkiem bardzo dużych teleskopów – a bardzo niezwykłą cechą tej planety jest to, że obraca się na bok.

Co nadaje Uranowi niebieski blask?

Piękny niebieski kolor Urana wynika z jego atmosfery, która składa się głównie z wodoru i helu, wraz z niewielkimi ilościami metanu (poprzez Dzisiejszy Wszechświat). To właśnie ten metan nadaje planecie kolor, ponieważ metan odbija niebieskie światło. Kiedy światło słoneczne, które składa się ze wszystkich kolorów widma, pada na planetę, metan pochłania część bardziej czerwieni, a niebieskie fale są odbijane z powrotem. Sprawia, że ​​planeta jest niebieska.

Uran ma wyrazisty wygląd – jest nie tylko uderzająco niebieski, ale jest również przezroczysty, nadając planecie delikatny blask.

Ostatnie badania sugerują, że niebieska mgiełka Urana i Neptuna, następnej planety, jest również spowodowana warunkami atmosferycznymi panującymi na planetach i to również wyjaśnia, dlaczego Uran ma kolor niebieski jest jaśniejszy, a Neptun jest ciemniejszy (zgodnie z fizyką). org). Naukowcy uważają, że to duże ilości siarkowodoru, lodu i fotochemikaliów w atmosferach planet są odpowiedzialne za ich smog. W atmosferze znajdują się warstwy, a gdy te materiały poruszają się w górę, stają się bardziej skoncentrowane, aż metan się skropli. Ten skondensowany metan sprawia, że ​​atmosfera jest zamglona.

Atmosfera Urana jest gęstsza niż atmosfera Neptuna, więc metan atmosferyczny odbija więcej niebieskiego światła, dzięki czemu jego odcień jest jaśniejszy.

Uran ma fałszywy kolor

Oczywiście dla ludzkiego oka Uran jest niebieski. Kiedy planeta jest widziana na różnych długościach fal, może wyglądać zupełnie inaczej. Widać to na dwóch zdjęciach Urana wykonanych przez sondę kosmiczną NASA Voyager 2 w 1986 roku. Po lewej stronie jest Uran z tak zwanym prawdziwym kolorem, który wykorzystuje filtry do przetwarzania obrazu tak, jak postrzegamy go jako ludzie. A po prawej jest to, co nazywamy obrazem pseudokolorowym, w którym kolory są używane do identyfikacji cech niewidocznych dla naszych oczu.

Obraz pseudokolorowy wykorzystuje wartości mierzone przy różnych długościach fal, takie jak światło ultrafioletowe, i wzmacnia kontrast, aby pokazać różne cechy planety.

Aby wyjaśnić pseudokolorowy obraz, NASA pisze: „Na tym pseudokolorowym obrazie Uran pokazuje ekstremalnie ciemną czapkę otoczoną serią coraz jaśniejszych koncentrycznych pasów. , jest poprzedzony ruchem geotropowym górnych warstw atmosfery. Jasny pomarańczowo-żółty pasek na dolnej krawędzi ramienia planetarnego jest artefaktem poprawiającym wzrok. W rzeczywistości ramię jest ciemne i jednolite na całej planecie. „

To pozwala naukowcom zobaczyć cechy Urana, których nie byliby w stanie zobaczyć, gdyby patrzyli na planetę tylko ludzkimi oczami.